Układ chłodzenia silnika ma za zadanie ochładzanie silnika, przy czym ciepło z silnika oddawane jest do otaczającego powietrza. Ciepło powstające podczas pracy silnika może być też jednocze­śnie wykorzystywane do ogrzewania wnętrza pojazdu. Układ chło­dzenia silnika i instalacja klimatyzacyjna są dwoma oddzielnymi systemami, które jednak wpływają na siebie.

Obieg płynu chłodzącego

Poszczególne elementy obiegu płynu chło­dzącego połączone są ze sobą wężami i tworzą zamknięty system. W systemie tym cyrkuluje płyn chłodzący tłoczony przez pompę napędzaną mechanicznie albo ele­ktrycznie. Ciepło powstające przy spalaniu paliwa, przenikające do części i zespołów silnika, przejmowane jest przez płyn chło­dzący. Następnie, dzięki cyrkulacji płynu w obiegu, ciepło to jest w chłodnicy odbierane przez powietrze zewnętrzne, co z kolei powoduje ochłodzenie płynu chłodzącego. Jeden albo więcej wentylatorów (napędza­nych mechanicznie albo elektrycznie), umieszczonych przed albo za chłodnicą, wspierają proces ochładzania płynu. Jest to szczególnie Istotne podczas wolnej jazdy albo postoju pojazdu. W celu utrzymania stosunkowo stałej temperatury płynu chło­dzącego wzgl. silnika, przepływ płynu chło­dzącego regulowany jest przez termostat.

Płyn chłodzący

Chroni przez zamarzaniem, korozją i przegrzaniem.Płyn chłodzący jest to ogólna nazwa płynu używanego do chłodzenia pojazdów. Jest to zazwyczaj mieszanina wody, środka zabez­pieczającego przed zamarzaniem oraz sub­stancji dodatkowych. Płyn chłodzący ma za zadanie przejmowanie ciepła powstającego podczas pracy silnika I odprowadzanie go przez chłodnicę.Płyn chłodzący jest mieszaniną wody I środ­ka zabezpieczającego przed zamarzaniem (glikolu), z dodatkiem różnych środków (goryczka, krzemiany, przeciwutlenlacze I in.) i barwników. Ponieważ glikol chroni nie tylko przed zamarzaniem lecz i przed przegrza­niem silnika, ważna jest jego wystarczająca proporcja także I w lecie. W przypadku właś­ciwej proporcji mieszaniny wody I środka zabezpieczającego przed zamarzaniem (ok. 50 : 50) płyn chłodzący zaczyna wrzeć dopiero w temperaturach powyżej 120°C, przez co zapewnia układowi chłodzenia bardzo duzą rezerwę. Pozostałe dodatki zapobiegają korozji zespołów I uszczelek, plenieniu się płynu oraz osadzaniu się kamienia kotłowego. Płyn chłodzący wzgl. jego składniki podlegają pewnemu zużyciu. Z biegiem lat część substancji dodatkowych zużywa się. Z tego względu płyn chłodzący należy regularnie sprawdzać i ewentualnie wymieniać. Należy koniecznie przestrzegać danych producentów pojazdów pod wzglę­dem specyfikacji płynów, okresów wymiany, proporcji mieszaniny i możliwości mieszania ze środkami zabezpieczającymi przed zamarzaniem.Płyn chłodzący nie może przedostać się do wód gruntowych, nie można go też prze­puszczać przez separatory olejów. Należy go oddzielnie zbierać i utylizować.Porada:Nie należy nigdy napełniać układu chłodze­nia czystym środkiem zabezpieczającym przed zamarzaniem, ponieważ czysty środek źle przenosi ciepło I zamarza już w tempera­turze -13°C.