• Ponieważ w naturalny sposób nawet z całkowicie szczelnego układu ubywa rocznie od 10 do 15 proc. czynnika chłodniczego.
• Ponieważ inaczej nie można zagwarantować smarowa­nia kompresora.
• Ponieważ wilgoć w układzie może spowodować poważne uszkodzenia.

Klimatyzator samochodowy traci 75 proc. swej wydajności chłodzenia powietrza, gdy w układzie krąży połowa wymaganej przez konstruktora ilości czynnika chłodniczego. W ciągu jedne­go roku poprzez przewody i złącza z układu ubywa ok. 10 do 15 proc. czynnika. Oznacza to, że już po trzech latach zdolność do schładzania wnętrza samochodu ulega drastycznemu ograni­czeniu. Ponadto czynnik krążący w układzie klimatyzacji jest także nośnikiem oleju smarującego sprężarkę. Kompresor wymaga obecności tego oleju, bez niego nie jest smarowany. Jeśli w układzie jest za mało czynnika, do kompresora dociera zbyt mało oleju. Może to doprowadzić do kompletnego zatarcia sprężarki, w konsekwencji konieczna będzie jej wymiana lub gruntowna naprawa. Taka naprawa zwykle pociąga za sobą wydatek rzędu kilku tysięcy złotych. Można takiej ewentualności uniknąć, poddając układ klimatyzacji corocznemu przeglądowi. Ponadto czynnik chłodniczy absorbuje wilgoć z powietrza atmosferycznego poprzez materiał, z którego wykonane są elastyczne przewody połączeniowe. Część wilgoci zatrzymuje i odfiltrowuje filtr-osuszacz, ale jego możliwości wyczerpują się definitywnie po dwóch latach pracy. Jeśli filtr-osuszacz nie jest regularnie wymieniany, wysoka zawartość wody doprowadzi do korozji wszystkich elementów układu. Następstwem będzie przy­spieszone zużycie i mechaniczne uszkodzenia części układu. Gdy w układzie klimatyzacji krąży zawilgocony czynnik chłodni­czy zawór rozprężny może ulec zalodzeniu, co całkowicie bloku­je działanie klimatyzatora, a w dalszej kolejności prowadzi do zniszczenia skraplacza i sprężarki. Regularna wymiana filtra-osuszacza pozwala uniknąć wysokich kosztów napraw.